حس مادرانه

دخملکم. خوشگلکم. چقدر حضور تو توی خونمون آرامش بخشه. چقدر زندگی کنار تو شیرین تره. چقدر تو خوب و مهربونی. چقدر ما دوستت داریم. این روزها بهار کلا خیلی شیطون و البته شیرین تر شده نزدیکه دوماهه ک از مبل و میز و صندلی میگیری و بلند میشی و روز ب روز هم پیشرفتت بیشتر میشه. الان دیگه وقتی از مبل میگیری آروم راه میری و برای خودت صدا درمیاری. همه جای خونه رو بهم میریزی. یه گلدون بزرگ داریم ک تو هی میرفتی ازش میگرفتی و وایمیستادی و خاکش رو با دستت میریختی زمین دیگه منو خسته کرده بودی تا میدیدی من حواسم نیست میدویدی سمت گلدون. منم جاشو عوض کردم ک تو دیگه دستت نمیرسه چون پشت مبلاست. جلوی میز تلوزیون وایمیستی و با دستات محکم میکوبونی ب میز و صدا درمیاری...